เหรียญเงินทีมบาสเกตบอลชายจากการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยครั้งที่ 48

         รางวัลชนะเลิศกีฬาเยาวชนแห่งชาติ

         รางวัลชนะเลิศกีฬาบาสเกตบอลระหว่างโรงเรียน

         นี่คือความสำเร็จมากมาย ยาวเป็นหางว่าวทางด้านกีฬาของนักบาสเกตบอลทั้งห้าคนในนามของมหาวิทยาลัยกรุงเทพ

         ทำไมกันนักกีฬาทั้งห้าคนนี้และนักกีฬาทีมบาสเกตบอลอีกหลายคนในมหาวิทยาลัย พวกเขาถึงได้มีหน้าประวัติที่เต็มไปด้วยความสำเร็จมากมาย

         ความสำเร็จเหล่านี้ อาจมาจากความพยายาม หรือแรงฮึดจากความล้มเหลว ความผิดพลาด ส่งผลไปสู่การฝึกซ้อมที่หนักหน่วง หรือว่า ทั้งหมดนี้ มาจากพรสวรรค์ส่วนตัวล้วน ๆ

         ปัจจัยที่ทำให้นักกีฬา มหาวิทยาลัยกรุงเทพเหล่านี้มีดี ไม่แพ้มหาวิทยาลัยใดใดในประเทศนี้ คืออะไร

         เราขอพาทุกคนมาล้อมวงพูดคุยกับรุ่นพี่นักกีฬาทั้งห้าคนของมหาวิทยาลัยกรุงเทพ ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการนำชื่อมหาวิทยาลัยกรุงเทพ ไปคว้าเหรียญเงินจาก การแข่งขันกีฬาแห่งมหาวิทยาลัย ครั้งที่ 48 ดอกจานบ้านเชียงเกมส์ ที่จัดขึ้นเมื่อวันที่ 21-30 มกราคม 2566

         พบกับ โอม-ศุภกฤต ฐิติคุณรัตน์ คณะมนุษยศาสตร์เอกภาษาอังกฤษ, อุ๋ม-พีรเชษฐ์ ทรัพย์สุดาวงศ์ ปริญญาโทบริหารธุรกิจ, ท็อป-พิชยาณัฏฐ์ จารุวัฒนพานิช คณะมนุษยศาสตร์และการจัดการการท่องเที่ยว สาขาภาษาอังกฤษ, ฌาน-ฌานภพ ตันติวงษ์ คณะการสร้างเจ้าของธุรกิจและการบริหารกิจการ หลักสูตรนานาชาติ และ พีช-ภาณุเดช กุหลาบทิพย์ คณะนิเทศศาสตร์ หลักสูตรนานาชาติ

         เอาล่ะ พวกเรามาล้วงเคล็ดลับที่นำไปสู่ความสำเร็จของนักกีฬาทั้งห้าคนว่าอะไรกันหนอ ที่ทำให้พวกเขาเติบโตในเส้นทางสายกีฬาและมาได้ไกลขนาดนี้

ก้าวกระโดดแรกของเส้นทางสายกีฬา

         จุดเริ่มต้นของนักกีฬาทั้งห้าคนนั้น เกิดจากสถานที่เดียวกัน เป็นสถานที่ที่ได้นำพาทุกคนให้ไปรู้จักกับบาสเกตบอล และผลักดันความสามารถของพวกเขาให้เป็นนักกีฬาเต็มตัว นั่นคือโรงเรียนทิวไผ่งาม โรงเรียนที่สร้างสรรค์นักกีฬาที่สร้างชื่อให้กับประเทศมาแล้วมากมาย โดยนักกีฬาทั้งห้าคนนี้ ได้เริ่มต้นการเล่นบาสเกตบอลมาตั้งแต่ช่วงประถมไปจนถึงมัธยม และเริ่มเข้าสู่การแข่งขันมากมายมาตั้งแต่ตอนนั้น ก่อนที่ทุกคนจะตัดสินใจมาต่อยอดความฝันของตัวเองในการเป็นนักกีฬามืออาชีพที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

         โอม: จริง ๆ ผมเริ่มเล่นบาสตั้งแต่ช่วง ป.6 ที่โรงเรียนทิวไผ่งาม ที่จริงเราก็เรียนที่นี่ด้วยกันหมดเลย เราเลือกมาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ และได้ทุนนักกีฬาหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะเราเล่นกีฬาเป็นอาชีพไปแล้ว เหมือนพวกเราได้เริ่มความฝันนี้ในโรงเรียน ค่อย ๆ พัฒนามาเรื่อย ๆ แต่พวกเราไม่ได้อายุเท่ากันนะ อยู่คนละชั้นปี อยู่คนละคณะ แต่สิ่งที่พวกเรามีเหมือนกัน คือใจรักกีฬาบาสเกตบอล และเลือกมาต่อยอดความฝันที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

เสน่ห์ของบาสเกตบอล

         อุ๋ม: เสน่ห์ของการเป็นนักกีฬาเหรอ ความแอคมั้ง (หัวเราะ)

         เสน่ห์ของกีฬาบาสเกตบอล หรือกีฬาที่ต้องเล่นเป็นทีม คงหนีไม่พ้นความเป็นทีมเวิร์ค หรือความเข้ากันของสมาชิกในทีม นักกีฬาต้องรับส่งลูกกันอยู่ตลอดเวลาในสนาม ความเข้ากันได้ จึงเป็นส่วนสำคัญที่สุด ถ้าทีมบาสเกตบอลที่สมาชิกทุกคนต่างเก่งกันมาก แต่ปราศจากความเข้ากันได้ก็ไม่สามารถเป็นทีมที่เก่งได้ และนอกเหนือจากเรื่องของการเป็นทีมเวิร์ค อีกหนึ่งอย่างที่สำคัญมากก็คือวินัยและความรับผิดชอบ

         นักกีฬาต่างต้องมีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตนเอง บริหารเวลาระหว่างการเรียนและการซ้อมให้ได้ สิ่งเหล่านี้ อาจดูเป็นอะไรที่ธรรมดา แต่ถ้าได้ทำหน้าที่เป็นนักกีฬาจริง ๆ สิ่งธรรมดาเหล่านี้ คือหัวใจหลักที่สำคัญที่สุด

เล่าเรื่องกีฬาแห่งมหาวิทยาลัยครั้งล่าสุด

         การแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัย เป็นการแข่งขันระหว่างมหาวิทยาลัยทั่วประเทศ มีกีฬามากมายหลายชนิด และจัดการแข่งขันในทุกปี โดยขั้นตอนกว่าจะได้เข้าแข่งเป็นนักกีฬาตัวจริงในกีฬามหาวิทยาลัยนั้นจะเริ่มจากการคัดตัว ซึ่งสำหรับกีฬาบาสเกตบอลในมหาวิทยาลัยกรุงเทพนั้นก็จะรับนักกีฬาใหม่ ๆ ประมาณสามถึงห้าคนเพื่อเข้ามาอยู่ทีมเดียวกัน ซึ่งปัจจัยสำคัญในการจะเข้าทีมได้นั้น นอกเหนือจากเรื่องความสามารถในด้านกีฬาบาสเกตบอลแล้วก็จำเป็นที่จะต้องมีเคมีเข้ากับทีมให้ได้

         ในการแข่งขันหลายครั้งที่ผ่านมาเมื่อปีก่อน ทางทีมบาสเกตบอลหวังจะเก็บเกี่ยวประสบการณ์และพัฒนาความสามารถของนักกีฬามาเรื่อย แต่การแข่งขันที่สำคัญและทุกคนต่างตั้งความหวังไว้มากก็คือการแข่งขันกีฬาแห่งมหาวิทยาลัยในครั้งนี้ เพราะแทบทุกปีที่ผ่านมา ทีมบาสเกตบอลชายของมหาวิทยาลัยกรุงเทพไม่ได้เข้าถึงรอบชิงชนะเลิศ ปีนี้นักกีฬาจึงตั้งเป้าหมายกันไว้ว่า อยากจะได้เข้ารอบสี่ทีมสุดท้ายก็เก่งกันมากแล้ว แต่เพราะการฝึกฝนและความพยายามที่ผ่านมาทำให้การแข่งขันในครั้งนี้ ทีมบาสเกตบอลชายได้เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ และคว้าเหรียญเงินกลับมาเป็นความภาคภูมิใจได้สำเร็จ

ความพยายามไม่เคยทรยศใคร จริงหรือ

         นักกีฬาทุกคนต่างตั้งเป้าหมายในเส้นทางอาชีพนี้กันไว้สูง แต่ส่วนสำคัญที่จะนำไปสู่เป้าหมายนั้นก็หนีไม่พ้นการฝึกซ้อม ทุกคนกล่าวว่าต้องฝึกซ้อมกันอย่างหนัก ยิ่งช่วงใกล้แข่งยิ่งต้องฝึกซ้อมทุกวัน วันละหลายชั่วโมง ทั้งเช้าและเย็น นอกเหนือจากในมหาวิทยาลัยแล้วก็ยังต้องฝึกซ้อมเพื่อการแข่งในลีกสโมสรต่อ เพราะทุกคนต่างเป็นนักกีฬาอาชีพ

         การฝึกซ้อมที่หนักเหล่านี้ก็ทำให้มีช่วงที่รู้สึกเหนื่อยบ้าง แต่ผลตอบแทนที่ได้รับจากการแข่งขันนั้นมันคุ้มค่าทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นถ้วยรางวัล เหรียญรางวัล ความภาคภูมิใจ และชัยชนะที่คว้ามาได้จากการแข่งขันในหลายครั้งที่ผ่านมา ทำให้นักกีฬาพอที่จะพูดอย่างเต็มปากได้ว่าความพยายามไม่เคยทรยศใคร

         หากพูดถึงอุปสรรคที่มักจะมาให้รู้สึกท้อ นอกจากเรื่องการฝึกซ้อมที่หนักแล้ว เรื่องของทีมฝ่ายตรงข้ามที่เก่งก็สำคัญ นักกีฬาได้กล่าวว่าถึงบางทีจะรู้มาบ้างว่าทีมฝ่ายตรงข้ามที่ต้องไปแข่งด้วยนั้นเก่ง แต่ต้องบอกตัวเองไว้ว่าอย่าไปกลัว เพราะความกลัว มักทำให้เราประหม่าตอนลงสนาม สุดท้ายคือเราจะเล่นได้ไม่เต็มที่ และอีกอย่างคือแม้จะต้องแข่งขันกันแต่มันก็ยังเป็นกีฬา ต้องมีการแพ้และชนะบ้างสลับกันไป แต่สุดท้ายแล้ว เมื่อเราแพ้เราก็นำจุดผิดพลาดเหล่านั้นมาปรับปรุงตัวเอง สิ่งสำคัญในการแข่งขันเมื่อเจอทีมที่เก่งคือเราต้องพยายามให้หนักขึ้น ไม่ใช่แค่นักกีฬาที่พยายาม แต่ทั้งโค้ช ทั้งอาจารย์ที่ช่วยฝึกซ้อม ทุกคนต่างพยายาม เมื่อมองดูความพยายามเหล่านั้น ความกลัวจึงเป็นเรื่องที่เบาบางไปเลย

         ฌาน: อาจจะฟังดูมีอีโก้ แต่ให้จำเอาไว้ครับว่าเราเก่ง เราก็มีดีไม่แพ้ใคร

ชีวิตวัยรุ่นที่ใช้ไปกับการเล่นกีฬา

         การเป็นนักกีฬาย่อมมาพร้อมกับการซ้อมที่หนักหน่วงเป็นเรื่องธรรมดา ยิ่งกับนักกีฬาที่ยังอยู่ในวัยเรียนยิ่งต้องบริหารจัดการเวลาให้ดีทั้งการเล่นกีฬาและการเรียน แต่บางครั้งคำพูดที่ว่า “ได้อย่างต้องเสียอย่าง” ก็เป็นความจริง เพราะนักกีฬาทั้งห้าคนได้บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ในบางวันก็จำเป็นที่จะต้องพูดคุยกับอาจารย์เพื่อหยุดเรียนและมาซ้อมกีฬา ยิ่งช่วงใกล้แข่งนั้นก็ยิ่งต้องมีเวลาให้กับการซ้อม แต่อาจารย์ในมหาวิทยาลัยหลายท่านก็จะเข้าใจในส่วนนี้ดี

         แต่หากจะถามว่าการฝึกซ้อมที่หนักนั้น ทำให้ความสนุกสนานของช่วงชีวิตในวัยรุ่นหายไปหรือเปล่า ทุกคนต่างปฏิเสธ เพราะช่วงเวลาที่ได้เล่นบาสเกตบอลนั้นมันก็เป็นการเติมเต็มช่วงวัยนี้เป็นอย่างดีแล้ว ทุกวันที่ได้เล่นบาส ได้เจอเพื่อนในทีมก็เป็นความสนุกอย่างหนึ่งที่ทุกคนมองว่าสิ่งเหล่านี้คือชีวิตวัยรุ่นที่ได้เลือก และมีความสุขกับการทำงานในทุกวัน

         โอม: ใจผมรักในกีฬาไปแล้ว เรียกได้ว่ามีชีวิตอยู่เพื่อกีฬา และมันเป็นหน้าที่ เป็นอาชีพของผม ผมรู้สึกว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของช่วงวัยเราไปแล้ว ไม่ได้รู้สึกว่าเสียอะไรไป ถ้าถามผมตอนนี้ ก็รู้สึกว่าใช้ชีวิตวัยรุ่นคุ้มนะ อย่างน้อยความพยายามที่เสียไปก็ได้สิ่งตอบแทนที่ทำให้ชื่นใจ

บาสเกตบอลให้อะไรกับเราบ้าง

         ทุกคนได้บอกว่า นอกจากที่บาสเกตบอลจะช่วยให้เข้าใจถึงความสำคัญของความพยายามที่ไม่เคยทรยศใคร ได้ฝึกความสามารถและคอยผลักดันไปสู่การแข่งขันใหญ่ระดับประเทศแล้ว บาสเกตบอลยังช่วยสร้างโอกาสอีกมากมายหลายครั้งให้ เช่น พี่อุ๋มได้เรียนต่อปริญญาโท ได้ทุนในการเรียน ได้ไปแข่งขันในต่างประเทศ เปิดประสบการณ์ใหม่มากมายก็เพราะบาสเกตบอล และที่สำคัญคือบาสเกตบอลนั้นช่วยขัดเกลาให้นักกีฬามีความรับผิดชอบและระเบียบวินัยมากขึ้น และยังได้ Connection อีกมากมายในวงการกีฬา ได้รู้จักนักบาสเกตบอลเก่ง ๆ ที่ช่วยสอนทักษะให้อีกมาก ได้รู้จักนักกีฬาประเภทอื่น และได้รู้จักกับมิตรภาพในวงการกีฬา แม้ในสนามจะเป็นคู่แข่งกัน แต่เมื่อการแข่งขันจบลง เราทุกคนก็ต่างเป็นเพื่อนที่มีจุดประสงค์เดียวกัน คือมีใจรักในกีฬา และอยากจะพัฒนาศักยภาพของตัวเองไปให้ไกลที่สุด

         อุ๋ม: บาสเกตบอลทำให้ผมเป็นผมในวันนี้ ทำให้ผมเป็นคนที่มีคุณภาพได้เพราะว่าถ้าไม่มีบาส บอกได้เลยว่าผมไม่สามารถเป็นได้ขนาดนี้มันฝึกให้ผมมีระเบียบวินัยมีความตรงต่อเวลา มีความรับผิดชอบ

ไอดอลและแรงบันดาลใจ

         โอม: พี่โอมหรือพี่เติ้ล-รัชเดช เครือทิวา เป็นนักบาสเกตบอลไทยที่ได้ไปเล่นในลีกอเมริกา เป็นทีมชาติเก่า และเป็นรุ่นพี่ที่จบจากโรงเรียนทิวไผ่งามเหมือนกัน พี่เขาเป็น Shooter แล้วก็เป็นคนที่สอนผมให้ยิงลูก ที่ผมยิงลูกแม่นได้ ก็เพราะพี่เขาเนี่ยแหละ

         พีช: ไทเลอร์ แลมบ์ เป็นนักบาสเกตบอลลูกครึ่งไทย-อเมริกา ติดทีมชาติไทยและได้ไปแข่งที่อเมริกาด้วย

         ท็อปและฌาน: พี่เป้-ชิตชัย อนันติ เป็นนักบาสเกตบอลทีมชาติไทยที่ชู้ตห่วงแม่นมากอีกคนหนึ่ง

         อุ๋ม: พี่โอ้ค-ณัฐภัทร เบี้ยสัมฤทธิ์ เป็นรุ่นพี่ในทีมที่เล่นด้วยกัน พี่เขาเล่นดี มีสไตล์การเล่นที่โดดเด่นและน่าสนใจมากครับสำหรับผม

สารจากรุ่นพี่ถึงรุ่นน้องนักกีฬา

         นักกีฬาทั้งห้าคนได้ฝากบอกเคล็ดลับหากใครอยากจะเป็นนักกีฬาบาสเกตบอลมืออาชีพ หรืออยากจะต่อยอดความสามารถทางบาสเกตบอลไปให้ไกลที่สุดว่า สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าหัวใจของการเล่นกีฬาคือการฝึกซ้อม ดังคติที่ว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ไม่มีอะไรสามารถสำเร็จได้หากไม่มีความพยายามเกิดขึ้น อย่างน้อยถ้าความสำเร็จนั้นไม่เกิดขึ้นในเร็ววันนี้ แต่สักวันหนึ่งสิ่งที่เราพยายามมาตลอดมันจะเห็นผลอย่างแน่นอน บางทีอาจจะไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ยิ่งใหญ่ หรือไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เราคาดหวังไว้ในตอนแรก แต่ท้ายที่สุดแล้วตัวเราเองก็จะพัฒนา ได้ประสบการณ์จากความพยายามนั้น เช่น เราเข้าร่วมการแข่งขันหนึ่งแล้วคาดหวังรางวัลชนะเลิศ แต่เราได้เหรียญทองแดงกลับมา มันอาจไม่ใช่สิ่งที่เราหวังไว้ แต่อย่างน้อยเราก็ได้เหรียญ ได้ประสบการณ์ และเป็นการพัฒนาตัวเองไปอีกขั้น และสักวันเราจะไปได้ไกลกว่านี้อย่างแน่นอน

         อีกอย่างที่อยากจะฝากถึงนักกีฬารุ่นน้องที่อยากจะเข้าสู่การเล่นบาสเกตบอลแบบจริงจัง คือการเก็บเกี่ยวความรู้และเทคนิคต่าง ๆ จากนักกีฬารุ่นพี่ โดยเฉพาะนักกีฬารุ่นพี่ที่ประสบความสำเร็จแล้วหรือผ่านการแข่งขันใหญ่มาเยอะแล้ว เพราะพวกเขามักจะมีเทคนิคที่ดีอยู่เสมอ หรือดูที่ความทุ่มเทของรุ่นพี่นักกีฬาเป็นตัวอย่างในการพัฒนาตัวเองตาม เช่น ดูความทุ่มเทของพวกเขา ดูว่าซ้อมอย่างไร ซ้อมบ่อยมากแค่ไหน ทำอะไรในแต่ละวัน ทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จ เพราะรุ่นพี่เหล่านั้นก็พร้อมจะเป็นตัวอย่างและพร้อมจะเป็นที่ปรึกษา และให้คำแนะนำกับนักกีฬารุ่นน้อง อย่างนักกีฬาทั้งห้าคนนี้ก็เป็นนักกีฬาตัวแทนของมหาวิทยาลัย และยังมีความคิดว่า นอกจากจะต้องทำให้มหาวิทยาลัยภูมิใจแล้ว ก็ต้องเป็นตัวอย่างและเป็นคนที่ให้คำแนะนำกับคนอื่นได้

         โอม: จริง ๆ ตอนแรกที่ได้เข้าทีมมา พวกเราก็มีเวลาที่หลุดสมาธิในการเล่นบ้าง บางทีก็ไม่ค่อยมีวินัยในการซ้อม แต่พวกรุ่นพี่ก็มาคุยด้วย ให้คำแนะนำและดึงเรากลับไปให้มีสติและมีสมาธิในการเล่น ที่มีวันนี้ได้ก็เพราะพวกเขาเหมือนกัน

         ไม่ว่าการแข่งขันกีฬาต่าง ๆ ในปีนี้หรือการแข่งขันกีฬาแห่งมหาวิทยาลัยในปีหน้าจะเป็นไปในทิศทางไหน แต่เชื่อว่าทีมบาสเกตบอลของมหาวิทยาลัยกรุงเทพจะสู้กันอย่างสุดความสามารถ เพราะนักกีฬาของมหาวิทยาลัย ไม่ว่าจะกีฬาใดก็ตาม ทุกคนต่างพยายามที่จะคว้าชัยชนะกลับมาสู่มหาวิทยาลัยกันทั้งนั้น

         ท็อป: เราไม่ได้ดีกว่าคนอื่นเพราะแค่หน้าตาดีนะ (หัวเราะ) แต่พวกเราก็พยายามกัน และเราก็เชื่อมั่นในศักยภาพของตัวเอง จึงอยากจะฝากทุกคนให้คอยติดตามด้วย

         โอม: ขอฝากถึงนักกีฬารุ่นต่อไปที่ยังไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัยด้วยครับว่าพวกเราจบจากโรงเรียนทิวไผ่งามและตัดสินใจจะมาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพกันหมด เพราะที่นี่มีสิ่งที่ช่วยให้เราพัฒนาตัวเองต่อไปได้ ช่วยเราฝึกซ้อม และมีสนามแข่งขันให้ได้ลงเล่นเก็บประสบการณ์ เข้ามาแล้วก็จะเจอพวกพี่ที่พร้อมจะเป็นเหมือนหลังคาให้ คอยช่วยให้คำแนะนำอย่างดีแน่นอน

         พีช: ฝากเชียร์พวกเรากันเยอะ ๆ นะครับ ปีหน้าเอาแน่!

         ทีมบาสเกตบอลและนักกีฬาทุกคน ทุกประเภทของมหาวิทยาลัยกรุงเทพพร้อมต้อนรับคนทุกคนที่มีความฝันอยากจะเป็นนักกีฬา และอยากจะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ทางด้านกีฬาอย่างสม่ำเสมอ และทีมบาสชายของมหาวิทยาลัยกรุงเทพก็จะพัฒนาตัวเองอย่างต่อเนื่องเช่นกัน

         สามารถติดตามข่าวสารกีฬาในมหาวิทยาลัยได้ที่เพจ BU Sport For All และ BuBas ส่วนข่าวสารการแข่งขันทั้งในและนอกมหาวิทยาลัยของนักกีฬาบาสชายทั้งห้าคนนั้นจะอัพเดทในอินสตราแกรมส่วนตัวของสมาชิกทีม

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบ ทีมนักกีฬามหาวิทยาลัยกรุงเทพ

โอม-ศุภกฤต ฐิติคุณรัตน์ Instagram: ohmsuphakit

ท็อป-พิชยาณัฏฐ์ จารุวัฒนพานิช Instagram: jjaruwtnn

ฌาน-ฌานภพ ตันติวงษ์ Instagram: chanpobchanpob

อุ๋ม-พีรเชษฐ์ ทรัพย์สุดาวงศ์ Instagram: aumhi

พีช-ภาณุเดช กุหลาบทิพย์ Instagram: swagypish